спаво́ліць
‘сцішыць што-небудзь (рух, ход і пад.), затрымаць каго-небудзь (спаволіць уцекачоў)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спаво́лю | спаво́лім | |
| спаво́ліш | спаво́ліце | |
| спаво́ліць | спаво́ляць | |
| Прошлы час | ||
| спаво́ліў | спаво́лілі | |
| спаво́ліла | ||
| спаво́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| спаво́ль | спаво́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спаво́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)