спаве́шчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спаве́шчанне | спаве́шчанні | |
спаве́шчання | спаве́шчанняў | |
спаве́шчанню | спаве́шчанням | |
спаве́шчанне | спаве́шчанні | |
спаве́шчаннем | спаве́шчаннямі | |
спаве́шчанні | спаве́шчаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)