спаве́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаве́днік спаве́днікі
Р. спаве́дніка спаве́днікаў
Д. спаве́дніку спаве́днікам
В. спаве́дніка спаве́днікаў
Т. спаве́днікам спаве́днікамі
М. спаве́дніку спаве́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)