спаве́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| спаве́днік | спаве́днікі | |
| спаве́дніка | спаве́днікаў | |
| спаве́дніку | спаве́днікам | |
| спаве́дніка | спаве́днікаў | |
| спаве́днікам | спаве́днікамі | |
| спаве́дніку | спаве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)