спабо́рніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спабо́рніцтва | спабо́рніцтвы | |
спабо́рніцтва | спабо́рніцтваў | |
спабо́рніцтву | спабо́рніцтвам | |
спабо́рніцтва | спабо́рніцтвы | |
спабо́рніцтвам | спабо́рніцтвамі | |
спабо́рніцтве | спабо́рніцтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)