сонцалюбі́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сонцалюбі́вы сонцалюбі́вая сонцалюбі́вае сонцалюбі́выя
Р. сонцалюбі́вага сонцалюбі́вай
сонцалюбі́вае		 сонцалюбі́вага сонцалюбі́вых
Д. сонцалюбі́ваму сонцалюбі́вай сонцалюбі́ваму сонцалюбі́вым
В. сонцалюбі́вы (неадуш.)
сонцалюбі́вага (адуш.)		 сонцалюбі́вую сонцалюбі́вае сонцалюбі́выя (неадуш.)
сонцалюбі́вых (адуш.)
Т. сонцалюбі́вым сонцалюбі́вай
сонцалюбі́ваю		 сонцалюбі́вым сонцалюбі́вымі
М. сонцалюбі́вым сонцалюбі́вай сонцалюбі́вым сонцалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)