солелюбі́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. солелюбі́вы солелюбі́вая солелюбі́вае солелюбі́выя
Р. солелюбі́вага солелюбі́вай
солелюбі́вае
солелюбі́вага солелюбі́вых
Д. солелюбі́ваму солелюбі́вай солелюбі́ваму солелюбі́вым
В. солелюбі́вы (неадуш.)
солелюбі́вага (адуш.)
солелюбі́вую солелюбі́вае солелюбі́выя (неадуш.)
солелюбі́вых (адуш.)
Т. солелюбі́вым солелюбі́вай
солелюбі́ваю
солелюбі́вым солелюбі́вымі
М. солелюбі́вым солелюбі́вай солелюбі́вым солелюбі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)