со́бснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| со́бснік | со́бснікі | |
| со́бсніка | со́бснікаў | |
| со́бсніку | со́бснікам | |
| со́бсніка | со́бснікаў | |
| со́бснікам | со́бснікамі | |
| со́бсніку | со́бсніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)