снопапад’ё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
снопапад’ё́мнік | снопапад’ё́мнікі | |
снопапад’ё́мніка | снопапад’ё́мнікаў | |
снопапад’ё́мніку | снопапад’ё́мнікам | |
снопапад’ё́мнік | снопапад’ё́мнікі | |
снопапад’ё́мнікам | снопапад’ё́мнікамі | |
снопапад’ё́мніку | снопапад’ё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)