сна́дзіўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сна́дзіўны сна́дзіўная сна́дзіўнае сна́дзіўныя
Р. сна́дзіўнага сна́дзіўнай
сна́дзіўнае		 сна́дзіўнага сна́дзіўных
Д. сна́дзіўнаму сна́дзіўнай сна́дзіўнаму сна́дзіўным
В. сна́дзіўны (неадуш.)
сна́дзіўнага (адуш.)		 сна́дзіўную сна́дзіўнае сна́дзіўныя (неадуш.)
сна́дзіўных (адуш.)
Т. сна́дзіўным сна́дзіўнай
сна́дзіўнаю		 сна́дзіўным сна́дзіўнымі
М. сна́дзіўным сна́дзіўнай сна́дзіўным сна́дзіўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)