смяро́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
смяро́тніца | смяро́тніцы | |
смяро́тніцы | смяро́тніц | |
смяро́тніцы | смяро́тніцам | |
смяро́тніцу | смяро́тніц | |
смяро́тніцай смяро́тніцаю |
смяро́тніцамі | |
смяро́тніцы | смяро́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)