смяро́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смяро́тнік смяро́тнікі
Р. смяро́тніка смяро́тнікаў
Д. смяро́тніку смяро́тнікам
В. смяро́тніка смяро́тнікаў
Т. смяро́тнікам смяро́тнікамі
М. смяро́тніку смяро́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)