смыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| смыка́нне | |
| смыка́ння | |
| смыка́нню | |
| смыка́нне | |
| смыка́ннем | |
| смыка́нні |
Іншыя варыянты: смы́канне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)