смы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| смы́канне | |
| смы́кання | |
| смы́канню | |
| смы́канне | |
| смы́каннем | |
| смы́канні |
Іншыя варыянты: смыка́нне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)