сму́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сму́тніца | сму́тніцы | |
| сму́тніцы | сму́тніц | |
| сму́тніцы | сму́тніцам | |
| сму́тніцу | сму́тніц | |
| сму́тніцай сму́тніцаю |
сму́тніцамі | |
| сму́тніцы | сму́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)