сму́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сму́тнік | сму́тнікі | |
| сму́тніка | сму́тнікаў | |
| сму́тніку | сму́тнікам | |
| сму́тніка | сму́тнікаў | |
| сму́тнікам | сму́тнікамі | |
| сму́тніку | сму́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)