смуткава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| смуткава́нне | |
| смуткава́ння | |
| смуткава́нню | |
| смуткава́нне | |
| смуткава́ннем | |
| смуткава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)