смужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. смужэ́е смужэ́юць
Прошлы час
м. смужэ́ў смужэ́лі
ж. смужэ́ла
н. смужэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час смужэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)