смуглата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. смуглата́
Р. смуглаты́
Д. смуглаце́
В. смуглату́
Т. смуглато́й
смуглато́ю
М. смуглаце́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)