сляпа́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
сляпа́я | сляпы́я | |
сляпо́й | сляпы́х | |
сляпо́й | сляпы́м | |
сляпу́ю | сляпы́х | |
сляпо́й сляпо́ю |
сляпы́мі | |
сляпо́й | сляпы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)