сляпа́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сляпа́к | слепакі́ | |
| слепака́ | слепако́ў | |
| слепаку́ | слепака́м | |
| слепака́ | слепако́ў | |
| слепако́м | слепака́мі | |
| слепаку́ | слепака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)