слюнця́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. слюнця́йка слюнця́йкі
Р. слюнця́йкі слюнця́ек
Д. слюнця́йцы слюнця́йкам
В. слюнця́йку слюнця́ек
Т. слюнця́йкай
слюнця́йкаю
слюнця́йкамі
М. слюнця́йцы слюнця́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)