службо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| службо́ўнік | службо́ўнікі | |
| службо́ўніка | службо́ўнікаў | |
| службо́ўніку | службо́ўнікам | |
| службо́ўнік | службо́ўнікі | |
| службо́ўнікам | службо́ўнікамі | |
| службо́ўніку | службо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)