сло́ўнікава-даве́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сло́ўнікава-даве́дачны сло́ўнікава-даве́дачная сло́ўнікава-даве́дачнае сло́ўнікава-даве́дачныя
Р. сло́ўнікава-даве́дачнага сло́ўнікава-даве́дачнай
сло́ўнікава-даве́дачнае		 сло́ўнікава-даве́дачнага сло́ўнікава-даве́дачных
Д. сло́ўнікава-даве́дачнаму сло́ўнікава-даве́дачнай сло́ўнікава-даве́дачнаму сло́ўнікава-даве́дачным
В. сло́ўнікава-даве́дачны (неадуш.)
сло́ўнікава-даве́дачнага (адуш.)		 сло́ўнікава-даве́дачную сло́ўнікава-даве́дачнае сло́ўнікава-даве́дачныя (неадуш.)
сло́ўнікава-даве́дачных (адуш.)
Т. сло́ўнікава-даве́дачным сло́ўнікава-даве́дачнай
сло́ўнікава-даве́дачнаю		 сло́ўнікава-даве́дачным сло́ўнікава-даве́дачнымі
М. сло́ўнікава-даве́дачным сло́ўнікава-даве́дачнай сло́ўнікава-даве́дачным сло́ўнікава-даве́дачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)