сло́ўнік-даве́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сло́ўнік-даве́днік сло́ўнікі-даве́днікі
Р. сло́ўніка-даве́дніка сло́ўнікаў-даве́днікаў
Д. сло́ўніку-даве́дніку сло́ўнікам-даве́днікам
В. сло́ўнік-даве́днік сло́ўнікі-даве́днікі
Т. сло́ўнікам-даве́днікам сло́ўнікамі-даве́днікамі
М. сло́ўніку-даве́дніку сло́ўніках-даве́дніках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)