словатлумача́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. словатлумача́льнік словатлумача́льнікі
Р. словатлумача́льніка словатлумача́льнікаў
Д. словатлумача́льніку словатлумача́льнікам
В. словатлумача́льнік словатлумача́льнікі
Т. словатлумача́льнікам словатлумача́льнікамі
М. словатлумача́льніку словатлумача́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)