слесарчу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. слесарчу́к слесарчукі́
Р. слесарчука́ слесарчуко́ў
Д. слесарчуку́ слесарчука́м
В. слесарчука́ слесарчуко́ў
Т. слесарчуко́м слесарчука́мі
М. слесарчуку́ слесарчука́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)