слепаглухі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слепаглухі́ слепаглуха́я слепаглухо́е слепаглухі́я
Р. слепаглухо́га слепаглухо́й
слепаглухо́е
слепаглухо́га слепаглухі́х
Д. слепаглухо́му слепаглухо́й слепаглухо́му слепаглухі́м
В. слепаглухі́ (неадуш.)
слепаглухо́га (адуш.)
слепаглуху́ю слепаглухо́е слепаглухі́я (неадуш.)
слепаглухі́х (адуш.)
Т. слепаглухі́м слепаглухо́й
слепаглухо́ю
слепаглухі́м слепаглухі́мі
М. слепаглухі́м слепаглухо́й слепаглухі́м слепаглухі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)