слепаглухата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| слепаглухата́ | |
| слепаглухаты | |
| слепаглухаце | |
| слепаглухату | |
| слепаглухатой слепаглухатою |
|
| слепаглухаце |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)