слаўно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. слаўно́та
Р. слаўно́ты
Д. слаўно́це
В. слаўно́ту
Т. слаўно́тай
слаўно́таю
М. слаўно́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)