слабаметамарфізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слабаметамарфізава́ны слабаметамарфізава́ная слабаметамарфізава́нае слабаметамарфізава́ныя
Р. слабаметамарфізава́нага слабаметамарфізава́най
слабаметамарфізава́нае		 слабаметамарфізава́нага слабаметамарфізава́ных
Д. слабаметамарфізава́наму слабаметамарфізава́най слабаметамарфізава́наму слабаметамарфізава́ным
В. слабаметамарфізава́ны (неадуш.)
слабаметамарфізава́нага (адуш.)		 слабаметамарфізава́ную слабаметамарфізава́нае слабаметамарфізава́ныя (неадуш.)
слабаметамарфізава́ных (адуш.)
Т. слабаметамарфізава́ным слабаметамарфізава́най
слабаметамарфізава́наю		 слабаметамарфізава́ным слабаметамарфізава́нымі
М. слабаметамарфізава́ным слабаметамарфізава́най слабаметамарфізава́ным слабаметамарфізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)