скіпячо́ны
прыметнік, адносны
| скіпячо́ны | скіпячо́ная | скіпячо́нае | скіпячо́ныя | |
| скіпячо́нага | скіпячо́най скіпячо́нае |
скіпячо́нага | скіпячо́ных | |
| скіпячо́наму | скіпячо́най | скіпячо́наму | скіпячо́ным | |
| скіпячо́ны скіпячо́нага |
скіпячо́ную | скіпячо́нае | скіпячо́ныя скіпячо́ных |
|
| скіпячо́ным | скіпячо́най скіпячо́наю |
скіпячо́ным | скіпячо́нымі | |
| скіпячо́ным | скіпячо́най | скіпячо́ным | скіпячо́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)