скіпяці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скіпячу́ скіпяці́м
2-я ас. скіпяці́ш скіпеціце́
3-я ас. скіпяці́ць скіпяця́ць
Прошлы час
м. скіпяці́ў скіпяці́лі
ж. скіпяці́ла
н. скіпяці́ла
Загадны лад
2-я ас. скіпяці́ скіпяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скіпяці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)