скурзаме́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скурзаме́ннік скурзаме́ннікі
Р. скурзаме́нніку скурзаме́ннікаў
Д. скурзаме́нніку скурзаме́ннікам
В. скурзаме́ннік скурзаме́ннікі
Т. скурзаме́ннікам скурзаме́ннікамі
М. скурзаме́нніку скурзаме́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)