ску́пчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ску́пчу ску́пчым
2-я ас. ску́пчыш ску́пчыце
3-я ас. ску́пчыць ску́пчаць
Прошлы час
м. ску́пчыў ску́пчылі
ж. ску́пчыла
н. ску́пчыла
Загадны лад
2-я ас. ску́пчы ску́пчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час ску́пчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)