скукава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скуку́ю скуку́ем
2-я ас. скуку́еш скуку́еце
3-я ас. скуку́е скуку́юць
Прошлы час
м. скукава́ў скукава́лі
ж. скукава́ла
н. скукава́ла
Загадны лад
2-я ас. скуку́й скуку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час скукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)