скруша́ць
‘маркоціць каго-небудзь, выклікаць тугу’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| скруша́ю | скруша́ем | |
| скруша́еш | скруша́еце | |
| скруша́е | скруша́юць | |
| Прошлы час | ||
| скруша́ў | скруша́лі | |
| скруша́ла | ||
| скруша́ла | ||
| Загадны лад | ||
| скруша́й | скруша́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| скруша́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)