скро́нніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| скро́нніца | скро́нніцы | |
| скро́нніцы | скро́нніц | |
| скро́нніцы | скро́нніцам | |
| скро́нніцу | скро́нніцы | |
| скро́нніцай скро́нніцаю |
скро́нніцамі | |
| скро́нніцы | скро́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)