скорапрахо́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скорапрахо́дчык скорапрахо́дчыкі
Р. скорапрахо́дчыка скорапрахо́дчыкаў
Д. скорапрахо́дчыку скорапрахо́дчыкам
В. скорапрахо́дчыка скорапрахо́дчыкаў
Т. скорапрахо́дчыкам скорапрахо́дчыкамі
М. скорапрахо́дчыку скорапрахо́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)