скорапрахо́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скорапрахо́дчы скорапрахо́дчая скорапрахо́дчае скорапрахо́дчыя
Р. скорапрахо́дчага скорапрахо́дчай
скорапрахо́дчае		 скорапрахо́дчага скорапрахо́дчых
Д. скорапрахо́дчаму скорапрахо́дчай скорапрахо́дчаму скорапрахо́дчым
В. скорапрахо́дчы (неадуш.)
скорапрахо́дчага (адуш.)		 скорапрахо́дчую скорапрахо́дчае скорапрахо́дчыя (неадуш.)
скорапрахо́дчых (адуш.)
Т. скорапрахо́дчым скорапрахо́дчай
скорапрахо́дчаю		 скорапрахо́дчым скорапрахо́дчымі
М. скорапрахо́дчым скорапрахо́дчай скорапрахо́дчым скорапрахо́дчых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)