скорагаво́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скорагаво́рка скорагаво́ркі
Р. скорагаво́ркі скорагаво́рак
Д. скорагаво́рцы скорагаво́ркам
В. скорагаво́рку скорагаво́ркі
Т. скорагаво́ркай
скорагаво́ркаю		 скорагаво́ркамі
М. скорагаво́рцы скорагаво́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)