ско́нчыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ско́нчу ско́нчым
2-я ас. ско́нчыш ско́нчыце
3-я ас. ско́нчыць ско́нчаць
Прошлы час
м. ско́нчыў ско́нчылі
ж. ско́нчыла
н. ско́нчыла
Загадны лад
2-я ас. ско́нчы ско́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час ско́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)