ско́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
ско́нчаны | ско́нчаная | ско́нчанае | ско́нчаныя | |
ско́нчанага | ско́нчанай ско́нчанае |
ско́нчанага | ско́нчаных | |
ско́нчанаму | ско́нчанай | ско́нчанаму | ско́нчаным | |
ско́нчаны ( ско́нчанага ( |
ско́нчаную | ско́нчанае | ско́нчаныя ( ско́нчаных ( |
|
ско́нчаным | ско́нчанай ско́нчанаю |
ско́нчаным | ско́нчанымі | |
ско́нчаным | ско́нчанай | ско́нчаным | ско́нчаных |
Кароткая форма: ско́нчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)