скерцо́зны
прыметнік, адносны
скерцо́зны | скерцо́зная | скерцо́знае | скерцо́зныя | |
скерцо́знага | скерцо́знай скерцо́знае |
скерцо́знага | скерцо́зных | |
скерцо́знаму | скерцо́знай | скерцо́знаму | скерцо́зным | |
скерцо́зны ( скерцо́знага ( |
скерцо́зную | скерцо́знае | скерцо́зныя ( скерцо́зных ( |
|
скерцо́зным | скерцо́знай скерцо́знаю |
скерцо́зным | скерцо́знымі | |
скерцо́зным | скерцо́знай | скерцо́зным | скерцо́зных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)