сква́пніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сква́пніца | сква́пніцы | |
| сква́пніцы | сква́пніц | |
| сква́пніцы | сква́пніцам | |
| сква́пніцу | сква́пніц | |
| сква́пніцай сква́пніцаю |
сква́пніцамі | |
| сква́пніцы | сква́пніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)