сква́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сква́пнік | сква́пнікі | |
| сква́пніка | сква́пнікаў | |
| сква́пніку | сква́пнікам | |
| сква́пніка | сква́пнікаў | |
| сква́пнікам | сква́пнікамі | |
| сква́пніку | сква́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)