скарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скарэ́нне скарэ́нні
Р. скарэ́ння скарэ́нняў
Д. скарэ́нню скарэ́нням
В. скарэ́нне скарэ́нні
Т. скарэ́ннем скарэ́ннямі
М. скарэ́нні скарэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)