скаламу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| скаламу́чванне | |
| скаламу́чвання | |
| скаламу́чванню | |
| скаламу́чванне | |
| скаламу́чваннем | |
| скаламу́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)