скаламу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
скаламу́чванне | |
скаламу́чвання | |
скаламу́чванню | |
скаламу́чванне | |
скаламу́чваннем | |
скаламу́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)