скаламу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скаламу́чаны скаламу́чаная скаламу́чанае скаламу́чаныя
Р. скаламу́чанага скаламу́чанай
скаламу́чанае
скаламу́чанага скаламу́чаных
Д. скаламу́чанаму скаламу́чанай скаламу́чанаму скаламу́чаным
В. скаламу́чаны (неадуш.)
скаламу́чанага (адуш.)
скаламу́чаную скаламу́чанае скаламу́чаныя (неадуш.)
скаламу́чаных (адуш.)
Т. скаламу́чаным скаламу́чанай
скаламу́чанаю
скаламу́чаным скаламу́чанымі
М. скаламу́чаным скаламу́чанай скаламу́чаным скаламу́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)