скакуно́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скакуно́к | скакункі́ | |
| скакунка́ | скакунко́ў | |
| скакунку́ | скакунка́м | |
| скакунка́ | скакунко́ў | |
| скакунко́м | скакунка́мі | |
| скакунку́ | скакунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)