скаку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скаку́н скакуны́
Р. скакуна́ скакуно́ў
Д. скакуну́ скакуна́м
В. скакуна́ скакуно́ў
Т. скакуно́м скакуна́мі
М. скакуне́ скакуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)