скаку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скаку́н | скакуны́ | |
| скакуна́ | скакуно́ў | |
| скакуну́ | скакуна́м | |
| скакуна́ | скакуно́ў | |
| скакуно́м | скакуна́мі | |
| скакуне́ | скакуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)